Roustrarìo(-peludo)
Rostraria pubescens
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Koelérie du littoral.
Descripcioun :Planto que trachis dins la sablo en ribo de mar. Se destrìo de sa cousino Rostraria cristata, proun coumuno, emé si glumo de memo loungour e subretout proun peludo. La lemma porto uno arèsto de 0,5 à 1,3 mm mai que sort pas. Coumpara emé la roustrarìo-à-cresto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Rostraria
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : mar
- Sablo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Rostraria pubescens (Lam.) Trin., 1820
(= Rostraria litorea (All.) Holub, 1974 )
Barbabou(-à-fueio-de-Croucus)
Tragopogon crocifolius
Asteraceae Compositae
Nom en français : Salsifis à feuilles de crocus.
Descripcioun :Poulit e pichot barbabou que se recounèis à si flour di dos coulour (ligulo gaire nóumbrouso, vióuleto au bout e jauno dins lou cor). Li fueio soun primo (1 à 2 mm), proun nóumbrouso e sarrado à la baso de la planto.
Usanço :Segur que, coume tóuti li barbabou èi manjadis. Pamens èi pulèu rare e lou vau miés leissa que l'acampa.
Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Tragopogon
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
- Garrigo
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterranenco
Ref. sc. : Tragopogon crocifolius L., 1759